Onderstaande tekst is verschenen in de bode van 2005 ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van het hertenkamp.
Een stukje geschiedenis van het jubilerende hertenkamp.
Het begon allemaal met een losgebroken hert van de heer Ipema in 1965……
Ipema was bang dat het hert een ongeluk zou veroorzaken en vroeg daarom de burgemeester, de heer J.van Julsingha, of hij het dier mocht laten afschieten. Er werd besloten dat de vrijwillige brandweer zou proberen het dier te vangen en dan zou onderbrengen in een eigen hertenkampje.
De brandweerlieden gingen op hertenvangst maar zonder succes. Helaas werd het dier de volgende dag slachtoffer van het verkeer. Desondanks besloten de brandweerlieden toch een hertenkamp in te richten en zo ontstond
op 20 september 1965 het “comité hertenkamp” waarin zitten namen:
W.H. Lampe, voorzitter
M. Knecht, secretaris
H. Vleems, penningmeester
A. Jager
K. Ekkels
Burgemeester J.van Julsingha werd tot beschermheer benoemd.
Een stukje grond achter her gemeentehuis werd afgerasterd, er werd een nachthok getimmerd en voor opslag van o.a. het voer kon de schuur van gemeentewerken worden gebruikt. Met steun van particulieren n een aantal bedrijven kon worden gestart met de volgende dieren: 1 hertenbok, 3 hindes, 1 reekalfje, 2 dwerggeiten, 5 parelhoenders, 4 goedfazanten, 1 lama, 1 guanaco.
Om het hertenkamp financieel draaiende te houden, ging het comité op pad om donateurs e werven, het werd een succesvolle missie. Eind ’65 waren er 160 donateurs die gezamenlijk ƒ468.83 inbrachten.
Het hertenkamp werd in 1967 uitgebreid met een aansluitend perceel grond dat gehuurd kon worden van Posthumus. Nieuwe dieren konden worden gekocht o.a. een ezel en nog een lama, mede dankzij het verstrekken van een renteloze lening van ƒ100.- van ieder lid van het comité.
14 februari 1969 kreeg het “comité hertenkamp” volledige rechtspersoonlijkheid in de vorm van een stichting om het voortbestaan te waarborgen. Toen kon ook bij de gemeente aangeklopt worden voor een bijdrage. Tot 2003 werd jaarlijks een bedrag aan subsidie uitgekeerd gelijk aan het binnengekomen donateursgeld.
In datzelfde jaar kon van de gemeente een perceel weiland aan de Vledderweg (nog steeds het huidige hertenkamp) worden gehuurd, een mooie locatie centraal in het dorp. Weer werden de mouwen opgestroopt om het weiland tot hertenkamp te transformeren en werd
een riet gedekt nachtverblijf gerealiseerd.
In 1970 heeft het hertenkamp in overleg met de gemeente de vijver aan de Vledderweg geadopteerd. Er werd beplanting in aangebracht, goudkarpers in uitgezet en er werden verschillende soorten eenden en zwanen in gehouden. Maar watervogels kregen de gewoonte de Vledderweg over te steken zonder zocht iets aan te trekken aan het verkeer…met alle gevolgen van dien, zodat het bestuur zich genoodzaakt zag te stoppen met het houden van de vogels. Wel werd rond deze vijver door de stichting hertenkamp vanaf 1977 een jaarlijkse feestelijke visdag georganiseerd voor de ouderen in de gemeente Vledder. In 2004 is de organisatie hiervan overgedragen aan de ouderen zelf, dit mede ten gevolge van de beperkte financiële mogelijkheden door het wegvallen van de subsidie van de gemeente.
In 1983 werd het hertenkampje achter het gemeentehuis opgeheven i.v.m. uitbreiding van het gemeentehuis.
Hertenkamp Vledder heeft in de afgelopen periode, naast de huidige “bewoners”, ook nog kangoeroes, Drentse heideschapen, ezels en een moeflon gehuisvest. Ook natuurlijk de ezel, aangeboden in 2003 door de “Oliebol”, helaas was dit dier een kort leven beschoren. De wens van mini-paardjes, zebra`s en vele andere wensen zijn nooit vervuld. De ervaring heeft geleerd dat, om de nodige verzorging, in de beschikbare ruimte te geven, we ons moeten beperken tot niet teveel diersoorten.
Niet alle dieren zijn vriendelijk tegen elkaar, diers menselijks is hen vreemd, zo ook hebben ze hun nukken tegen hun verzorgers: de lamahengst die de baas wilde spelen over één van zijn bestuurders…, ook hertenbokken kunnen er wat van!
In het begin van de jaren ’70 hebben de dwerggeiten vele trofeeën in de wacht gesleept op tentoonstellingen in Meppel, Raalte, Barneveld en Utrecht.
Om het risico van ongelukken bij transport zoveel mogelijk te beperken is in 1974 een verdovingsgeweer aangeschaft. Bestuurslid K. van Dijk sr. Was hiervoor vergunninghouder en heeft menig uurtje moeten investeren om de dieren onder schot te krijgen. Tegenwoordig wordt er samengewerkt met een vaste handelaar die ook de verdoving verzorgt.
Veel bestuursleden hebben zich in de afgelopen 40 jaar ingezet voor het hertenkamp. Terugkerende bezigheden blijven o.a.: dagelijkse verzorging van de dieren, onderhoud terrein en gebouw, uitmesten, hooien, werven van donateurs en het uitgeven van het bokkenblad. Twee bestuursleden verdienen echter bijzondere vermelding: Mart Knecht en Bertus Jager, zij besturen al vanaf het eerste uur!
Het hertenkamp hoort al 40 jaar in Vledder,
vervult nog steeds zijn functie,
dus met de nodige steun van veel donateurs:
op naar de volgende 40 jaar!